سلام دوستان
حجتیه ها افرادی هستند که تقلیدشان در رفتار به علمای گوشه نشین و مخالف حکومت است. معمولا اینگونه افرادو علمایشان نیز افراد ساده لوحی هستند که دچار جمود و دگماتیسم شده اندو قدر ت تغییر در تصمیم را از دست دادند.
دین را سطحی و کور کورانه باور کرده اند و به غیر از چند روایت خاص به چیز دیگری معتقد نیستند. و به تفاسیر و موقعیت زمانی آن روایات نیز توجهی ندارند.
حجتیه اعتقاد دارد هر کس باید به فکر اصلاح خودش باشدو نه دیگری و این مسئله امر به معروف و نهی از منکر را خدشه دار میکند. حجتیه در مبارزات و قیامها به عاشورا و مبارزات حضرت علی(ع) توجه نمیکند و و استناد دارد به یک روایت از امام صادق(ع) که فرمودند در آن زمان : از ما کسی تا ظهور قائم قیام نخواهد کرد. و حال آنکه در ان زمان برادر امام قیام کردند و امام(ع) کشته های انان را شهید خواندند. امام فرمودند که اکنون جامعه آمادگی قیام را ندارد. ولی مبارزه را نفی نکردند. و امامان بعد از امام حسین(ع) هر یک به شیوه ای با ظالمان وقت مبارزه کردند. مذهبی سیاسی و فرهنگی و علمی در جامعه حضور فعال داشتند و امر به معروف و نهی از منکر را طور دیگری پیاده می کردند.
در فروع دین ما جهاد و امر به معروف و نهی از منکر را داریم و تولی و تبری اینها یعنی حضور سیاسی فعال شیعه در جامعه و مراجع تقلید باید در این باره نیز نظرشان را اعلام کنند و نظر آنها تنها نباید در احکام طهارت خلاصه شود.
حال افرا حجتیه انقلاب را قبول ندارند چراکه عنوان می کردند آیا آقای خمینی به اینده مطمئن هستند که انقلاب میکنند. و اینهمه ادم کشته میشود؟ ان زمان امام خمینی گفتند که: هر جوابی که امیرالمومنین (ع) در قیامت بدهند من هم همان را خواهم گفت.
ما باید در هر زمان وظیفه خودمان را بشناسیم و به تکلیف عمل کنیم بدون توجه به نتیجه همان کاری که در عاشورا صورت گرفت.
علمای شیعه بعضا از ترس فتوی جهاد و ریخته شدن خون افراد مظلوم احتیاط کردند و لی ندانستند که سکوت انان تائید خونریزی ظالمان است. علمائی که در احکام طهارت احتیاط میکنند معلوم است که در مسئله خون و جهاد و شهادت تنش می لرزد و لیاقت پیش قراولی امت اسلامی را ندارد.
آیا ملتها در زمان غیبت باید ظلم پذیر و فساد پذیر باشند؟
آیا عاشورا پیام مبارزه و شهادت و هیهات منه الذلت نداشت؟
آیا امام علی(ع) چهار سال حکومتش سراسر مبارزه و جهادنبود و ادم کشته نشد؟ آن هم مسلمانانی که پیشانیشان از شدت سجده ها پینه بسته بود و کسی را جرات شمشیر کشیدن بر انان نبود؟ و امام فرمودند: چشم فتنه را کور کردم و کسی جز من توانائی این کار را نداشت . و اگر اینها می ماندند کمر اسلام میشکست.
در ان زمان نیز ابو موسی اشعری از سر احتیاط گفت که نمی داند حق با علی است یا معاویه!!!!!!!!!!
حجتیه ادامه همان اندیشه خوارج است و آنان اجداد فکری همینان بودند. اندیشه حجتیه و سکولاریسم مانند موریانه در بین ملت شیعه افتاده است باید آگاه بود و مراقب جوانان تا در دام آنان نیافتند...
والسلام یا علی.
سلام دوستان
وقتی با یک حجتیه روبرو میشوید او را یک آدم مذهبی میبینید.
حجتیه یک علاقمند به امام زمان است اما بقیه مذهبی ها را دشمن امام زمان میداند.
حجتیه از حکومت شاکی است از دوران جنگ شاکی است از دینداران شاکی است.
حجتیه خودش را حافظ دین می داند و کس دیگری لایق دینداری نمیداند.
حجتیه چون با حکومت مخالف است حاضر است هر خیانتی را به حکومت و بیت المال بکند.
حجتیه با توجیه غلط بودن کارهای حکومتی همان کارها را خودش انجام میدهد که معترض ان است.
حجتیه با گسترش فساد کاری ندارد اگر هم خودش در فساد افتاد گردن حکومت می اندازد.
حجتیه به اصلاح تدریجی جامعه معتقد نیست و معتقد است جامعه یک شبه درست میشود.
حجتیه انقلاب را قبول ندارد و خود را در جامعه مسئول نمی داند.
حجتیه بانکداری را اسلامی نمی داند ولی کسب ربا میکند چون بانک را مربوط به دولت میداند.
حجتیه مخالف مبارزه است و در مقابل ظالمان بی طرف است و گاهی هم ........
حجتیه خود را بالا سر همه میداند.
و.........
حال یک سئوال ایا بدون امام زمان همه باید ظلم پذیر و فساد پذیر باشند؟
افرادی که در عصر غیبت عمرشان تمام می شود آیا در روز حساب
از سکوت و ظلم و ظالم و بی طرفی آنها سئوال نخواهد شد؟
یا علی......
بعدا راجع به اندیشه حجتیه مطلب خواهم نوشت.....
سلام دوستان
شناخت سکولاریسم و حجتیه برای شناخت موانع مبارزه ضروریست
سکولارها و حجتیه ای ها یک وجه مشترک دارند و ان جدائی دین از سیاست است
سکولارها عموما در کار سیاست هستند و دین را و کلا اخلاقیات را در سیاست دخالت نمی دهند و دین را در حوزه فردی تعریف میکنند که در نتیجه این نوع دین تبدیل به افیون توده ها میشود. البته بیشتر چهره های متمایل به غرب نیز در نهایت هدفی جز دین زدائی ندارند.
اما تفکر حجتیه دین را داخل در سیاست نمی دانند ودر پستوی خانه ها به اصطلاح مشغول تزکیه خود هستند که این مسئله یعنی صورت اجتماعی پیدا نکردن دین آنرا تبدیل به افیون توده ها میکند.
در تقکر حجتیه مبارزه جایگاهی ندارد و انرا موکول کردند به بعد از ظهور حضرت ولی عصر(عج) و علمائی که چنین می اندیشیدند و همیشه از ترس فتوی جهاد احتیاط کردند و ساکت شدند بیشترین کمک را به استعمار گران و ظالمان کردند چرا که با به میدان نیامدن انها برخی طیف مذهبی جامعه نیز به انها در سیاست تقلید کرده و ساکت شدند و ظلم را پذیرفتند.
به این صورت است که ظالم ظلمش بیشتر می شود و فاسد فساد میکند بدون مزاحمت و فساد گسترش میابد.
ودرطول زمانهای اخیر حجتیه نشان داد که با بی طرفی در مقابل ظلم و فساد عملا به گسترش فساد کمک میکند.
تفکر حجتیه که در مقابل فرقه بابیت و بهائیت در شیعه پدید آمد بعد ازان به دلیل همان فکر عدم پذیرش مبارزه مورد توجه استعمارگران گردید واستعمار آنها را مورد حمایت قرار داد.تا در بین شیعیان تفرقه اندازد اما بعد از انقلاب اسلامی و انحلال انجمن حجتیه امام خمینی آنها را به به دلیل همان تفکرات متحجرانه شان به حضور نپذیرفت وتوطئه دشمنان را خنثی کرد و با انها همانند منافقین رفتار شد.
حتی کار جائی رسده بود که دیدند این تفکر را افراطی تر کنند بسیار بهره میبرند و حوزه هایی در زمان شاه ملعون با حمایت انها دایر گردید .که ازدواج موقت با کافر نیز در ان جایز بود .و برای اینکار طلبه هایی را به کشور های خارج اعزام کردند.
مسئله مهم باز ماندن تفکر متحجرانه حجتیه در جامعه و دربین برخی علمای گوشه نشین که برخی جوانها را نیز به دور خود در کلاسهای اخلاق جمع میکنند و تفکر مبارزه را از ذهن انان می زدایند..........
در یادداشتهای بعدی خصوصیات یک حجتیه ای را خواهم گفت
یا علی..
